ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΟ Η2 ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΟΜΠΗ ΡΥΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Σ2602/2004
ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ « ΕΡΓΟ ΔΑΙΔΑΛΟΣ 2003 – 2004»
Η κατασκευή περιλαμβάνει ένα τηλεκατευθυνόμενο όχημα το οποίο φέρει στον εξοπλισμό του μια φιάλη Η2 η οποία χρησιμοποιείτε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το υδρογόνο το οποίο είναι αποθηκευμένο στο φιαλίδιο παρέχετε μέσω ειδικού συστήματος στην κυψέλη η οποία με τη σειρά της παράγει κατάλληλη τάση.
Η παραγόμενη τάση διοχετεύεται μέσω αγωγών στην συστοιχία μπαταριών του οχήματος με αποτέλεσμα να έχω συνεχώς φορτισμένες τις μπαταρίες. Η αυτονομία του οχήματος διαρκεί ως την εξάντληση των αποθεμάτων του φιαλιδίου Η2.
Η Μελέτη και η κατασκευή του μικρού τηλεκατευθυνόμενου οχήματος όπου χρησιμοποιεί ως καύσιμο το υδρογόνο για την λειτουργία του, έγινε στο Σύγχρονο Σχολικό Εργαστηριακό κέντρο του Ηρακλείου.
Το όχημα παίρνει κίνηση από 2 ηλεκτροκινητήρες. Την ηλεκτρική ενέργεια την παράγει ένα ενσωματωμένο stack Fuel Cells 50W ικανό ώστε να μπορεί να τροφοδοτεί τις ηλεκτρικές κινητήριες μηχανές. Επίσης ένα Δοχείο Υδριδίων Μετάλλων χωρητικότητας 75 cm3 έχει αποθηκευμένο υδρογόνο 100lt, το οποίο παρέχει στην κυψέλη καυσίμου με πίεση περίπου 2Atm. Το όλο σύστημα έχει μία αυτονομία κινήσεων επίπεδη επιφάνεια, με το αποθηκευμένο Υδρογόνο της συγκεκριμένης φιάλης, περίπου 50 min.Τέλος ένα σύστημα τηλεκατεύθυνση; παρέχει την δυνατότητα πλήρους ελέγχου του οχήματος. Ένα μοχλό για την κίνηση του οχήματος εμπρός - STOP - πίσω καθώς και ένα δεύτερο όπου διευθύνει το όχημα δεξιά - ευθεία - αριστερά.
Ο σεβασμός και η αγάπη μας όμως για το περιβάλλον, μας θυμίζει να χρησιμοποιήσουμε ηλεκτρική ενέργεια από Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας. Αυτή η τεχνική εξαλείφει τον αρνητικό παράγοντα του CO2 εντελώς. Ως Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας περιλαμβάνεται και η ενέργεια που λαμβάνουμε από τις μονάδες κυψελών καυσίμου. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο γίνεται κοινή συνείδηση η ανάγκη μεγαλύτερης αξιοποίησης Εναλλακτικών Πηγών Ενέργειας. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο ότι τα συμβατικά ενεργειακά αποθέματα εξαντλούνται αλλά και στην ανάγκη περιορισμού των δυσμενών επιπτώσεων από την χρήση τους στο περιβάλλον. Το Υδρογόνο έχει την ιδιότητα, όταν καίγεται στον αέρα μέσω κυψελών καυσίμου, να μην παράγει διοξείδιο και μονοξείδιο του άνθρακα, θειικά οξείδια κ.α., εν αντιθέσει με τα άλλα συμβατικά καύσιμα. Για αυτό το λόγο το υδρογόνο θεωρείται καθαρό καύσιμο. Τα μοναδικά παράγωγα αυτής της καύσης είναι το νερό και θερμική ενέργεια.
(2Η2 +Ο2 -> 2Η2Ο + ΕΝΕΡΓΕΙΑ)
Ήδη το Υδρογόνο παράγεται και μεταφέρεται σε μεγάλες ποσότητες ανά τον κόσμο, κυρίως για χρήση στη χημική βιομηχανία. Έχει όμως αρχίσει να χρησιμοποιείται και για καύσιμο ορισμένων μέσων καταφοράς (Λεωφορεία, Αεροπλάνα) σε αναπτυγμένες χώρες (π.χ. Γερμανία κ.τ.λ.)
Ως καύσιμη ύλη το Υδρογόνο και την παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας, οι κυψέλες καυσίμου είναι ένα εκκολαπτόμενο σύστημα και δεν υπάρχουν εύκολα πληροφορίες γι αυτό πρέπει να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να αποκτήσουν όσο το δυνατών περισσότερα στοιχεία και δεξιότητες για την εγκατάσταση αυτών των συστημάτων.
Οι Ηλεκτρολόγοι Ηλεκτρικών Εγκαταστάσεων Διδάσκονται για τα κύτταρα καυσίμου στο μάθημα Ηλεκτρική Ενέργεια και περιβάλλον της Β’ τάξη του Α΄ κύκλου στην παράγραφο 14.5.2, σελ 229 επίσης γνωρίζουν τις ηλεκτρικές μηχανές συνεχούς ρεύματος από το μάθημα των Ηλεκτρικών Μηχανών.
Οι Ηλεκτρολόγοι, Ηλεκτρομηχανολογικών συστημάτων & αυτοματισμού αυτοκινήτων, στο μάθημα Ηλεκτρομηχανικά & Ηλεκτρονικά Συστήματα αυτοκινήτου (κεφ 10) διδάσκονται για την υγραεριο-κίνηση (LPG) όπου καλούνται σε εξέταση στις πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα ΤΕΙ.
Οι Μηχανολόγοι Μηχανών & Συστημάτων Αυτοκινήτου του Β’ κύκλου διδάσκονται για Αυτοκίνηση εναλλακτικού καυσίμου στο μάθημα Μηχανές Εσωτερικών Καύσεων (ΜΕΚ 2) στο κεφάλαιο 7.
Τέλος στο χώρο του 1° ΣΕΚ Ηρακλείου έχουμε προβεί στην κατασκευή συστοιχίας κυψελών καυσίμου και υπάρχει αρκετή τεχνογνωσία και υποδομή. Τα συστήματα αυτά μελετούνται και συγκεντρώνονται πληροφορίες για βελτιστοποίηση της αποδοτικότητάς τους.