Συμβουλές σε ασθενείς με ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑ

0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

 Πληροφορίες και συμβουλές για τους ασθενείς με ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑ

Η αλλεργική αντίδραση σε ένα φάρμακο αποτελεί ένα είδος ανεπιθύμητης ενέργειας, στη δημιουργία της οποίας ενέχονται ανοσολογικοί (αμυντικοί) μηχανισμοί. Όλες οι πιθανές παρατηρούμενες αντιδράσεις μετά την λήψη ενός φαρμάκου δεν είναι αλλεργικής αιτιολογίας: μια ανεπιθύμητη αντίδραση σε ένα φάρμακο μπορεί να είναι τοξική αντίδραση από υπερδοσολογία, ειδική παρενέργεια του συγκεκριμένου φαρμάκου, ιδιοσυγκρασιακή αντίδραση του ατόμου που λαμβάνει το φάρμακο, προϊόν αλληλεπίδρασης με άλλα συγχορηγούμενα φάρμακα, κα. Στην πραγματικότητα οι αλλεργικές αντιδράσεις αφορούν λιγότερο από το 10% των ανεπιθύμητων αντιδράσεων στα φάρμακα.

0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

Οι φαρμακευτικές αλλεργικές αντιδράσεις μπορούν να ποικίλουν, από ένα ήπιο εντοπισμένο εξάνθημα, μέχρι σοβαρές αντιδράσεις επικίνδυνες για τη ζωή του ατόμου. Αν και η αντίδραση μπορεί να επηρεάζει πολλά όργανα, συνηθέστερα προσβάλλεται το δέρμα. Παρότι οι θανατηφόρες αλλεργικές αντιδράσεις μετά τη λήψη ενός φαρμάκου είναι εξαιρετικά σπάνιες, είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται τα συμπτώματα της φαρμακευτικής αλλεργίας και να αντιμετωπίζονται κατάλληλα.

Οι αλλεργικές αντιδράσεις σε ένα φάρμακο δεν εμφανίζονται την πρώτη φορά που λαμβάνει κάποιο άτομο την ουσία αυτή, εκτός εάν έχει εκτεθεί στο παρελθόν σε φάρμακο χημικά όμοιο και δεν το γνωρίζει. Για να εμφανίσει κάποιος αλλεργική αντίδραση σε κάποια ουσία πρέπει οπωσδήποτε να έχει ευαισθητοποιηθεί, δηλαδή να έχει έλθει ο οργανισμός του στο παρελθόν, σε επαφή με το φάρμακο αυτό ή με κάποιο άλλο που να του μοιάζει χημικά .

Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση φαρμακευτικής αλλεργίας είναι η συχνή έκθεση του ατόμου στο συγκεκριμένο φάρμακο. Αντιθέτως, η ύπαρξη άλλης μορφής αλλεργίας (πχ, αναπνευστική αλλεργία, τροφική αλλεργία, ατοπική δερματίτιδα, ή αλλεργία στο δηλητήριο υμενοπτέρων) δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης φαρμακευτικής αλλεργίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί όμως ότι εάν κάποιο άτομο έχει ιστορικό άσθματος και εμφανίσει φαρμακευτική αλλεργική αντίδραση, κινδυνεύει να εκδηλώσει σοβαρή κρίση άσθματος. Άλλος παράγοντας κινδύνου για εκδήλωση φαρμακευτικής αλλεργίας είναι τα υποκείμενα νοσήματα (πχ, λοιμώδη νοσήματα, επίκτητη ανοσοανεπάρκεια, ινοκυστική νόσος, κα.)

Τα συνηθέστερα φάρμακα που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις είναι τα αντιβιοτικά, με κυριότερο εκπρόσωπο την πενικιλλίνη και γενικότερα τα β-λακταμικά σκευάσματα, η ασπιρίνη και τα άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα αντιεπιληπτικά κα, αν και δυνητικά οποιοδήποτε φάρμακο θα μπορούσε να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.

Οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν γρήγορα μετά την λήψη του φαρμάκου, είναι δυνατό όμως να παρουσιαστούν μέρες ή και βδομάδες μετά την έναρξη της αγωγής με το συγκεκριμένο φάρμακο.

Τα φαρμακευτικά εξανθήματα που μοιάζουν με το εξάνθημα της ιλαράς, συνήθως εμφανίζονται ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας και κατά κανόνα δεν είναι επικίνδυνα. Η αναφυλακτική αντίδραση όμως, που αποτελεί μια από τις σοβαρότερες μορφές της φαρμακευτικής αλλεργίας, συμβαίνει συνήθως μέσα στις πρώτες 4 ώρες μετά την πρώτη δόση του φαρμάκου (που έχουμε όμως ξαναπάρει στο παρελθόν), αλλά μπορεί και να συμβεί άμεσα, σε μερικά λεπτά μετά την λήψη του φαρμάκου. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής αφορούν περισσότερα του ενός οργανικά συστήματα και μπορεί να είναι εκδηλώσεις από το δέρμα (κνίδωση, πομφοί, αγγειοοίδημα), από το αναπνευστικό (μπούκωμα, πταρμοί, δύσπνοια, βήχας), από το γαστρεντερικό (κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετοι, διάρροια) και από το καρδιαγγειακό (ταχυκαρδία, υπόταση, λιποθυμία). Ασθενής που παρουσιάζει επεισόδιο αναφυλακτικής αντίδρασης μετά από λήψη φαρμάκου, πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα στο πλησιέστερο Νοσοκομείο.

Η διάγνωση της φαρμακευτικής αλλεργίας τεκμηριώνεται από τον ειδικό αλλεργιολόγο αφού ληφθεί υπόψη το ιστορικό και το είδος της αντίδρασης και ολοκληρωθεί ο ενδεδειγμένος κλινικο-εργαστηριακός έλεγχος. Δεν θα πρέπει να «βαπτίζουμε» αβασάνιστα κάθε παρενέργεια ενός φαρμάκου ως αλλεργική αντίδραση, αλλά να γίνεται αυτό μετά από ιατρική επιβεβαίωση, έτσι ώστε να μην στερείται ο ασθενής σημαντικά φάρμακα για την υγεία του στο μέλλον.

Επιπλέον, θα πρέπει να δίνονται από τους ειδικούς, σαφείς γραπτές οδηγίες προς στους ασθενείς, σχετικά με το ποια φάρμακα απαγορεύεται να ξαναπάρουν και ποια είναι αυτά που θα μπορούν να χρησιμοποιούν στο μέλλον. Απαραίτητα θα πρέπει να αναγράφεται η αλλεργία του ασθενούς στο συγκεκριμένο φάρμακο στο βιβλιάριο υγείας του ή στις σοβαρότερες των περιπτώσεων, να φοράει ο ασθενής ειδικό βραχιόλι στο οποίο θα αναγράφεται η αλλεργία του.

Πρέπει να τονιστεί στο άτομο που έχει ιστορικό φαρμακευτικής αλλεργίας ότι ουδέποτε δεν πρέπει να δοκιμάσει να λάβει εκ νέου το ίδιο φάρμακο μόνος του, ακόμα και εάν έχουν περάσει χρόνια μετά το επεισόδιο αλλεργικής αντίδρασης. Τα πειράματα αυτού του είδους μπορεί να αποβούν μοιραία.

Εάν η αλλεργική αντίδραση έχει γίνει κατά την νοσηλεία του άτομο σε νοσοκομείο ή κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, θα πρέπει το άτομο να ζητάει πάντα ενημερωτικό σημείωμα που να αναγράφει με λεπτομέρεια ποιες ουσίες χορηγήθηκαν και με ποια χρονική σειρά, για να μπορεί να γίνει σωστή διερεύνηση και εντοπισμός του υπεύθυνου φαρμάκου.

Δεν υπάρχει κάποιος ειδικός τρόπος πρόληψης της φαρμακευτικής αλλεργίας. Μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης φαρμακευτικής αλλεργίας, λαμβάνοντας όσο λιγότερα φάρμακα γίνεται και πάντα μόνο όποτε χρειάζονται, μετά από συμβουλή του γιατρού μας.

Η φαρμακευτική αλλεργία μπορεί να εμφανιστεί με πολλά πρόσωπα, γι’αυτό η διερεύνηση και διαγνωστική προσπέλαση είναι πολλές φορές δύσκολη και απαιτεί εμπειρία, ιδίως στις περιπτώσεις που το άτομο λαμβάνει περισσότερα από ένα φάρμακα.

Επισκέψεις και άλλα!

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 19 επισκέπτες

συνολικά μας έχουν επισκεφθεί...

5925524

Προβολές σελίδων

Σήμερα
Χθές
1172
11559

Η IP σας είναι: 2a02:587:d81a:3e16:2532:3900:b846:87e4